Λιγο μετα την αποφαση μου να γραψω την αναρτηση, κοιταξα την updated λιστα με τα αγαπημενα μου blogs. Και οι φοβοι μου δεν επιβεβαιωθηκαν: δεν αραχνιασαν οπως το δικο μου. Ειναι περιεργο που γραφω μετα απο ενα μεγαλο χρονικο διαστημα, αλλα νιωθω οτι γυριζω σε γνωριμα λημερια. Εξαλλου μπορει οι εμφανισεις των ιστολογιων να αλλαζουν αναλογως την ορεξη και την διαθεση του καθενος, αλλα το κειμενο παραμενει η ουσια καθε αναρτησης.
Χαιρομαι που τελικα επιστρεφω, οχι απο αναγκη, αλλα επειδη μου ελλειψε η επικοινωνια με ολους αυτους τους υπεροχους bloggers που ειχα γνωρισει. Μεσολαβησαν πολλα εως τωρα, τις σκεψεις για τα οποια θα καταγραφω περιοδικα απο αυτη την γωνια.
Προς το παρον καλως σας βρηκα και...I have missed you! :)
Βαλκανια, καταραμενη περιοχη. Και θα μου πειτε οτι η Ουκρανια δεν ανηκει στα Βαλκανια, αλλα ο,τι ειναι αναμεσα σε Ιταλια και Ρωσια νοητικα τα συλλαμβανω ως την μια και ιδια περιοχη. Και με αφορμη αυτα που συμβαινουν στην Ουκρανια σκεφτομαι πως παντα η Ιστορια ειναι γεματη ειρωνια και μαυρο χιουμορ. Αυτη η περιοχη, μαζι και η Ελλαδα, ανεκαθεν συνθλιβονταν αναμεσα σε ανατολη και δυση, αναμεσα στην Αμερικη και στην Ρωσια. Ηταν περιοχη για μοιρασμα και διαμελισμο. Και οι ανθρωποι να διχαζονται σε φιλοδυτικους και φιλοανατολικους.
Δεν θυμαμαι την ερυτερη γειτονια μας να γνωρισε ποτε μαρκοχρονια ειρηνη. Μια ο πολεμος στην Γιουγκοσλαβια, τωρα η αναταραχη στην Ουκρανια. Και αναρωτιεσαι αν επιτελους οι μεγαλες δυναμεις θα μοιρασουνε επιτελους τις σφαιρες επιρροης και θα αφησουν τους ανθρωπους να ζησουν (ζωντανοι) τις αθλιες ζωες που τους εχουν ετοιμασει. Οχι απο οικτο φυσικα (η ζωη δεν μετρα μπροστα στα μεγαλα σχεδια των υπερδυναμεων) αλλα απο αδιαφορια. Ειναι φριχτο απο την μια μερα στην αλλη να εχεις ξενο στρατο στα συνορα σου και να μην ξερεις τι θα γινει.
Υπαρχει και μια ελπιδα. Το βιντεο αυτο που δεν παιχτηκε πολυ απο τα ελληνικα ΜΜΕ και παιχτηκε απο το BBC, που δειχνει μια γυναικα να γινεται ανθρωπινη ασπιδα για να μην βεβηλωθει αλλο μνημειο αφιερωμενο στους νεκρους του κοκκινου στρατου στην Ουκρανια. Αυτους που ισως να μην πεθαναν για ολο τον κοσμο εναντια στους ναζι (ειπαμε ειμαι ρεαλιστης) αλλα τουλαχιστον πεθαναν για την πατριδα τους πολεμωντας τον κατακτητη. Και αυτο κανεις φασιστας δεν θα πρεπει να αφεθει να το αμαυρωνει.
Αρχικα πρεπει να παραδεχτω οτι εμπαινα που και που στο blog για να δω αν ειχα καποιο σχολιο το οποιο πρεπει να εγκρινω για δημοσιευση. Και κατα βαθος ηλπιζα να μην ειχε γεμισει ιστους και σκονη αυτο εδω το αγαπημενο μερος. Και η αληθεια ειναι οτι κατα καιρους, οσο καιρο ελειψα, τυχαινε να λαμβανω σχολια τα οποια και δημοσιευα χωρις απαντηση.
Και ευχαριστω πολυ αυτους που μου εστειλαν και με σκεφτηκαν ενω εγω ειχα εξαφανιστει χωρις να αναφερω τιποτα. Αλλα δεν μπορω και να κανω προλογους οταν ειναι να πραγματοποιησω κατι: δεν μου αρεσουν οι προγραμματικες δηλωσεις! :) :)
Ετσι εξαφανιστηκα για να ασχοληθω με αλλα πραγματα που ηταν αρκετα επειγοντα και τα οποια θα μου απορροφουσαν πολυ χρονο. Αλλα ημουν σιγουρος οτι θα επεστρεφα, παντα επιστρεφω. Το blogging ειναι τροπος εκφρασης και ως εκ τουτου δεν ειναι κατι προσωρινο, απλα και μονο για να σκοτωνεις μερικες ωρες. Για εμενα τουλαχιστον.
Βλεπω οτι η τελευταια μου αναρτηση ηταν 5 Μαιου 2013, οχι τοσο παλια οσο ενιωθα. Νομιζα οτι περασε τουλαχιστον ενας χρονος. Παρολα αυτα ειμαι και παλι μαζι σας πουλακια μου και δεν ξερετε ποσο με χαροποιει αυτο. Θα περασω απο τα blogs σας να τα πουμε!
Η χώρα μου με πληγώνει με τους πολυσύχναστους δρόμους,
με τα παιδιά πεταμένα στα αιματηρά νύχια των αετών,
με τους στρατιώτες της που αγωνίζονται σε μάταιες ήττες,
και με τον ουρανό του Ιουνίου κάτω από τον καυτό ήλιο.
Η χώρα μου με πληγώνει αυτά τα πονηρά χρόνια,
με τους όρκους που δεν κρατιούνται,
με την εγκατάλειψή της και την μοίρα,
και με το βαρύ φορτίο που βαραίνει τα βήματα της.
Η χώρα μου με πληγώνει με τα διπλά της παιχνίδια,
με το πέλαγος ανοιχτό σε μαύρα φορτωμένα πλωτά,
με τους νεκρούς ναυτικούς για να κατευνάσει τους θεούς,
με τους κομμένους δεσμούς της, από ένα μικρό ψαλίδι.
Η χώρα μου με πληγώνει με όλους εξόριστούς της,
με τις γεμάτες φυλακές της και τους νεαρούς νεκρούς της,
με τους φυλακισμένους της στοιβαγμένους πίσω από αγκαθωτό σύρμα,
και με όλους αυτούς που είναι μακριά και διασκορπισμένοι.
Η χώρα μου με πληγώνει με τις πόλεις της μες στις φωτιές,
πόνος εναντίον των εχθρών πόνος και με τους συμμάχους.
Η χώρα μου με πληγώνει, στο σώμα και στην ψυχή,
από τους σιδερένιους ζυγούς που είναι δεσμευμένη.
Η χώρα μου με πληγώνει με όλη της την νεολαία,
κάτω απο 4 σημαίες πεταμένη στους 4 ανέμους,
χάνοντας το νεανικό της αίμα από τον προδομέν όρκο όσων ορκίστηκαν.
Η χώρα μου με πληγώνει, με τους σκαμμένους τάφους,
με τα όπλα στραμμένα στα νεφρά των αδερφών,
και με τους ελάχιστους που μετράνε την τιμή των αποστατών αντί μιας δίκαιης ανταμοιβής.
Η χώρα μου με πληγώνει σαν το ψέμα των δούλων, προς τους βασανιστές της,
του χθες και του σήμερα.
Η χώρα μου με πληγώνει, με το αίμα που τρέχει.
Η χώρα μου με πληγώνει...πότε θα καταφέρει να γίνει καλά?
...αποφασισε το επισημο ελληνικο κρατος, μεσω της κρατικης τηλεορασης, να κανει ντοκιμαντερ για τον Λιαντινη? Βρε για δες απιστευτα πραγματα που συμβαινουν γυρω μας και εμεις δεν τα παιρνουμε χαμπαρι. Τι ηταν αυτο το πνευματικο αλμα που εκαναν οι υπευθυνοι της κρατικης τηλεορασης? Απιστευτο.
Ολοι δεν επεσαν να τον χλευασουν οταν πεθανε, χωρις να τηρησουν ουτε καν τα προσχηματα, τον πρεποντα σεβασμο απεναντι στον νεκρο? Και θυμαμαι ολες αυτες τις ανουσιες συζητησεις στα καναλια για το πως και γιατι αυτοκτονησε, που ειναι το σωμα του, ενω η μητερα του να βομβαρδιζεται συνεχως απο σωρο ανουσιων ερωτησεων για την ζωη και το εργο του, λες και η χαροκαμμενη μανα ειχε την ορεξη να μιλησει για την συγγραφικη παρακαταθηκη του Λιαντινη. Αν ηθελαν πραγματικα να μαθουν, ας ανοιγαν τα στραβα τους και ας διαβαζαν τα βιβλια του, τοσο απλο. Αλλα βρηκαν εκεινη την εποχη με κατι να ασχολιουνται οπως κανουν παντα τα καναλια οταν οσμιστουν κατι που μπορει να πουλαει.
Και συζητησεις επι συζητησεων, και η εικονα της μανας να πολιορκειται απο ορδες δημοσιογραφικων μυγων που δεν την αφηναν να πενθησει τον γιο της.
Ας ειναι, καλο ειναι που βγηκε ενα ντοκιμαντερ, ακομα και αν οι προθεσεις ειναι υποκριτικες. Το παραθετω εδω για οσους ενδιαφερονται να το δουν.
Ειναι σαν μια εκτρωση. Κανεις την μαλακια και στην συνεχεια θελεις να αποποιηθεις των ευθυνων σου. Οχι οχι δεν ειναι καλη παρομοιωση. Παμε απο την αρχη.
Ειναι σαν να θες να φας τα σωθικα καποιου που λογω συνθηκων ειναι σε μειονεκτικη θεση. Το γεγονος ειναι οτι γιναμε ενα μπουλουκι λαοι κατω απο την εννοια της ευρωπαικης ενωσης. Ενωσης των ευρωπαιων. Οικονομικης ομως οπως με περισσεια τεχνη αποφευγουν να αναφερουν οι καναλαρχες και οι εχοντες εξουσια, οικονομικη, πολιτικη η ιδεολογικη.
Και μεσα στην ενωση ξεχασαν τους λαους. Απιστευτες καταστασεις που βιωνει η Κυπρος, που σε λιγες μερες ριχτηκε βορα στα σκυλια της ευρωπης του διαφωτισμου. Σε κανει να κατανοεις οτι οντως ο ανθρωπος προερχεται απο τον πιθηκο. Απιστευτες σκηνες με τις καταθεσεις ανθρωπων που μαζευαν χρηματα μια ζωη να εξαφανιζονται σε πεισμα οποιασδηποτε λογικης και αισθησης ηθικης. Και αναρωτιεσαι μετα αν την επομενη μερα σου ζητησουν να θυσιασεις την ελευθερια σου για χαριν της οποιασδηποτε ενωσης, ευρωπαικης, ενωσης κορμιων η οτιδηποτε αλλο, θα την δωσεις?
Δηλαδη ποσο δουλοι λαοι ειμαστε? Πως γινεται να ειμαστε τοσο φοβισμενα προβατα, τοσο αβουλα πλασματα, τοσο απαιδευτοι και απολιτιστοι? Η λαοι γινονται κομματια και εμεις καθομαστε με χασκα το στομα να βλεπουμε τα νεα στην τηλεοραση. Με αυτη την παπαρολογια ανθρωπων που την λεξη παιδεια την εχουν βρει μονο στα λημματα του λεξικου. Που δεν ξερουν την διαφορα του λημματος απο το λυματα των αποχετευσεων που ζουν διανοητικα.
Ο μεσος ευρωπαιος δεν εχει καμια σχεση με τον ευρωπαιο της αναγεννησης, ο μεσος ευρωπαιος ειναι το αγελαιο ζωο που συναθροιζεται οπου βρεθει για διασκεδαση, για σεξ, για ευκαιριακες απολαυσεις, για ενα ιχνος συναισθηματος.
Ειναι ο ανθρωπος του 21 αιωνα που ψαχνει για ερωτα και αγαπη με αγωνια και απογνωση, που τον τρωνε τα υπαρξιακα του, που παει σε ψυχολογους και χαρτοριχτρες, που ψαχνει να βρει τον εαυτο του και περνα ολη του την ζωη ψαχνοντας τον και στο τελος πεθαινει ψαχνοντας: χωρις να εχει απολαυσει ουτε χαδι ουτε λογο καλο.
Ειναι ο ανθρωπος που ολα του φταινε, που βρισκεται σε πνευματικη και συναισθηματικη συγχιση γιατι ο,τι ηταν σταθερο για αυτον, σταθερα που αποτελουσε βαση σκεψη και δρασης, καταρρεει σαν χαρτινος πυργος. Ενα ρακος που αγει και φερει το σωμα του απο εδω και απο εκει σαν αδειο οστεοφυλακιο: ουτε τα κοκαλα του δεν του ανηκουν.
Συναντω ανθρωπους γυρω μου και βλεπω με φρικη οτι πασχουν απο απιστευτα κομπλεξ και νευρωσεις, κανουν το απλο πολυπλοκο, και σε μια ευθεια να τους εβαζες αυτοι θα χανονταν. Και λες πως στα κομματια εχουν μπλεξει το μυαλο τους, τι συγχυση φρενων και καρδιας. Χανονται σε μια κουταλια νερο, δεν ξερουν πως να μπουν και πως να βγουν.
Και αυτοι ειναι οι λαοι της ευρωπης, και αυτοι ειναι που ανεχονται την κριση, που σκυβουν το κεφαλι, που κοιτανε σαν χαμενοι. Για δικαιωματα που ενας ευρωπαιος μερικες δεκαετιες πριν θα εβγαινε στους δρομους να διαδηλωσει, ο συγχρονος ευρωπαιος δεν εχει ακουστα καν. Τι να περιμενεις. Σαν προβατα στον σφαγεα.
Τεσπα. Ας το αφησω αυτο. Δευτερο πραγματακι. Ειναι περιεργο ποσο σπανια πιανω τον εαυτο μου να ακουσω ενα κομματι μουσικης και να ενθουσιαστω και να πω ενα ''γαμαει''. Τυχαια εβλεπα μια διαφημιση ενος ηλεκτρονικου παιχνιδιου, απο τις διαφημισεις που εχουν αρχισει να κατακλυζουν το youtbe και το βρηκα! Ειναι το παρακατω! Μα τι γρεζι εχει αυτη η φωνη της τραγουδιστριας? Το ερωτευτηκα αμεσως! Αντε να ακουσουμε και καθολου ροκ γιατο πηξαμε με τα ποπ και τους Μπιμπερ.
Βαλτε τον ηχο στον τερμα και απολαυστε!
Να μου ειστε καλα! Ακολουθουν και οι στιχοι. Φοβεροι και αυτοι!
Stand tall for the beast of America.
Lay down like a naked dead body,
keep it real for the people workin' overtime,
they can't stay living off the governments dime.
Stand tall for the people of America.
Stand tall for the man next door,
we are free in the land of America,
we aint goin' down like this. Come on Now!
Come on People,
WHAT!
Stand tall for the beast of America.
Lay down like a naked dead body,
keep it real for the people workin' overtime,
they can't stay living off the governments dime.
Stand tall for the people of America.
Stand tall for the man next door,
we are free in the land of America,
we aint goin' down like this. Come on now!
Come on people
Come on people
Come on people
HAH!
Come on people
Come on people
Come on people
HAH!
I will be right to you,
I will be right to you,
I will be right to you, and together we can stand up to the beast.
You see...Suppression is a m*thxr f*cken prison
And i hand you the key to your cell,
You've got to love you neighbor, love your neighbor.
And let your neighbor, love you back.
Stand tall for the beast of America.
Lay down like a naked dead body,
keep it real for the people workin' overtime,
they can't stay living off the governments dime.
Stand tall for the people of America.
Stand tall for the man next door,
Cause we are free in the land of America,
we aint goin' down like this. Come on now!
Περπατω σε σοκακια που δεν μου θυμιζουν τιποτα, δεν εχω καμια αναμνηση απο αυτα. Μου ειναι αγνωστα, δεν τα καταλαβαινω. Δεν τα νιωθω, δεν ειναι δικα μου γαμωτο. Δεν εχω αναμνηση απο αυτα. Δεν μου λενε κατι.
Μισομεθυσμενος και ο πονος να κοντευει να με κατερρευσει. 30 χρονων σχεδον αντρας και νιωθω οτι το βαρος με συνθλιβει.
Δεν ανηκω εδω στην Γαλλια, δεν ειμαι γαλλος. Ερχομαι απο αλλου....Η αισθητικη μου, οτι αγαπησα, οτι ερωτευτηκα ειναι αλλου, δεν ειναι σε αυτον τον τοπο...Οτι αγαπω, οτι ερωτευομαι, οτι ειμαι δεν ανηκει εδω, δεν αντηχει στο εδω, δεν με ακουει στο εδω...
Ειμαι Ελληνας....Και καθε φορα ποναω που δεν καταλαβαινω, που δεν με καταλαβαινουν, που οτι θελω να πω χανεται στο αερα...Δεν ειμαι του εδω. Ειμαι του εκει. Ειμαι στην Ελλαδα.Η καρδια μου ολη ειναι στην Ελλαδα. Στην ποιηση και στην θαλασσα. Δεν μπορω να εκφραστω, ειμαι βουβος, δεν ακουν την γλωσσα μου, δεν την ξερουν. Και γραφω εδω. Η γλωσσα μου ειναι η ελληνικη, δεν την αντιλαμβανονται, δεν την εχουν διδαχθει.
Θεε μου δεν ξερουν τι θα πει το νησι για τον ελληνα, αυτη την στενη συνδεση.
Νιωθω ξενος, νιωθω ενα τιποτα, ο,τι αγαπω, οι φιλοι μου, οι ερωτες μου ειναι στην ελλαδα. Δεν ξερουν ποσο πολυ μου λειπουν οι εικονες, το νησι, η θαλασσα, ο ηλιος, η μπουκαμβιλια...
Ξερουν την μπουκαμβιλια διαολε, πως την λενε στα γαλλικα...Ειναι σαν να πεφτει πανω μου ενα ολοκληρο κτιριο και να τσακιζει τα κοκκαλα μου. Νιωθω βασικα ξενος εδω, παντελως αγνωστος. Περπαταω σε σοκακια που δεν με ξερουν, δεν τα ξερω, δεν τα ποναω, μου ειναι αδιαφορα.
Καταλαβαινω τι αγαπω, καταλαβαινω που εχω την καρδια μου, καταλαβαινω τι μου ανηκει. Μου ανηκει ο,τι ελληνικο, ο,τι εκφραζει τον ελληνα ειναι δικο μου. Γιατι εχω δει τις ιδες εικονες μαζι του.
Νιωθω μονος Ελυτη, το ξερεις, ποναω, ποναω που δεν μπορω να πω τις λεξεις σου και αυτες να γινουν κατανοητες. Μου λειπει η γλωσσα, μου λειπει η ελληνικα, μου λειπε η εκφραση, τοσο ακριβης και ποιητικη οσο η ελληνικη.
Ποναω Ελυτη ξερεις, ησουν και εσυ μεναστης στο Παρισι. Πως θα μπορουσες ποτε να εκφραστεις στα γαλλικα? Πως θα ελεγες τον λεβαντε, τον μπατη, την τραμουνταντα? Πως? Δεν μπορεις να εκφραστεις πληρως παρα μονο στην γλωσσα που εζησες, που βιωσες, τα αλλα ειναι απλα σαχλες.
Όλοι Οι Δρόμοι Οδηγούν Στην Αγάπη - 20 Φινάλε
-
*Κεφάλαιο 20*
*Το πάρτι για το τέλος του χειμερινού εξαμήνου το έδινε η αδελφότητα των
ΑΒΖ μια αδελφότητα με την οποία η Νιόβη και η δική της αδελφότητα ε...
άραγε μετριέται ο πόνος;
-
*Πιάνω τον εαυτό μου πολλές φορές να παραπονιέται (όσο μεγαλώνω όλο και
παραξενεύω) για πράγματα άλλοτε σοβαρά κι άλλοτε σχετικά ασήμαντα. Και
δυσανασχετώ...
Οικογένεια και εφηβεία (4ο μέρος-τελευταίο)
-
Η χαρά, ο καημός, οι προσδοκίες των γονέων, τα όνειρά τους είναι γύρω από
τα παιδιά τους. Να τα δουν ευτυχισμένα, πετυχημένα στη ζωή, να γίνουν
άνθρωποι ζ...
Στιγμές μια πόλης... #2
-
Ρώτησα την πόλη να μου πει τι είναι αγάπη.
Αγάπη είναι να προσπαθείς να φτάσεις τον ουρανό και να πετάξεις ελεύθερα.
Να ανθίζεις μόνος σου, αλλά μέσα σε ά...
Δυο-δυο, στην Αποκριά δυο-δυο
-
"Amortentia", το νέο μας αφιέρωμα.
Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο παντρεύει το ρομαντισμό του Βαλεντίνου με τη
μαγεία του Wizardfest. Κρατώντας πάντα το μυστικ...
Μακεδονία
-
Μακεδονία! Ελληνική πνοή την ανασταίνει,
κι όσο κι αν λιώνεις το κορμί, μα η ψυχή απομένει.
Αθάνατος ανάμεσα στους κύκλους των αιώνων,
Αλέξανδρε, ω βασι...
ΜΕ ΓΛΥΚΑ, ΓΕΛΙΟ Κ' ΑΓΑΠΗ!
-
Αν διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές, μάλλον περιμένεις να συνεχίσω
την...παράδοση των προηγούμενων ετών κ' να κάνω μία κλασσική ανάρτηση
Ιανουαρίου με αν...
Waves revisited
-
Αναφορικά με τη θλίψη θα ανακαλύψετε ότι έρχεται σε *κύματα*. Όταν έχετε
καραβοτσακιστεί, πνίγεστε μέσα σε απομεινάρια συντριμμιών που βρίσκονται
παντο...
Συμπληγάδες
-
Λευκά τα κρίνα
και τα γιασεμιά,
σαν όνειρα της νιότης μου·
χαμένα.
Στης θλίψης τα στενά
αιώνιος συνεργός
κι εχθρός θανάσιμος
ο εαυτός μου.
Σχέδια και πλάνα...
Μια Κατερίνα κάποτε
-
Μέρα που είναι σήμερα, θα σας πω μια ιστορία από τα θρανία που έχει
πρωταγωνίστρια μια Κατερίνα. Εκείνη την εποχή, κάποιον διευθυντή αναπλήρωνα
ως συνήθως ...
-
Τις πιο οριστικές αλήθειες τις μοιράζομαι με ξένους,
γιατί έχουν ευθύβολα μάτια και θαρρετά αυτιά.
Μόλις τις μοιραστώ, μετανιώνω· έγιναν αμέσως δικοί μου.
...
απλα δε σε γουσταρει
-
Βρεθήκανε δυο άνθρωποι
γουσταρανε νομίζω
βλέμματα με συμπάθεια
το κέντρο βάρους του ενός προς τον άλλον
κάποια "τυχαία" αγγίγματα"
Ερωτήσεις με νόημα η και ...
Δάνεισέ μου ένα ζώο
-
«Θα ήθελα να σου δανείσω ένα ζώο», είπε ο Θεός. «Για να το αγαπάς όσο ζει
και να το θρηνήσεις όταν πεθάνει.
Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ ότι θα μείνει για π...
Venya Unleashed
-
Χρειαστηκε ν' αναμοχλευσω προσβασεις και δοκιμες μπολικες να κανω με
ξεχασμενους κωδικους για να μπορεσω, μετα απο χρονια, να γραψω στον τοπο
που ανωνυμα μ...
Το άλλο κομμάτι...
-
Όπως εκείνο το βράδυ που κοιτούσαμε τ' αστέρια να πέφτουν...
Θα σου πω ένα μυστικό.
Διάβασα σε ένα βιβλίο ότι όταν πεθαίνουμε οι ψυχές μας ...
-
*Να σωπαίνεις!*
*Οταν στυλώνεις τα πόδια σου στην γη*
*και βυθίζεις την καρδιά σου μέσα στην Μάχη.*
*Όταν ιαχές πολεμικές τυλίγονται *
*αργά αργά, σαν φίδ...
Ψυχολογικά γεγονότα
-
Η ψυχολογία είναι η επιστήμη που μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα τη δική
μας συμπεριφορά, αλλά και των άλλων.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι κάτι που...
Ο Ν. «Ο Καλύτερος💜»
-
Εσύ. Το απόλυτό μου. Που εκμηδενίζεις όποιον τόλμησα να υπονοήσω ότι ήταν
κάπως καλός. Που υπερτερείς σε όλα. Όλων τους. Δεν ήταν πολλοί, ήταν όμως
αρκετοί...
Η ντροπή των πολιτικών μηχανικών του ΕΜΠ
-
Το blog όπως έχετε καταλάβει έχει ψιλοκλείσει γενικά, είτε γιατί
σκυλοβαριέμαι είτε γιατί πλέον δεν έχω και τίποτα πρωτότυπο να πω. Άσε που
στο κομμάτι του...
Ο Χαμένος Χτύπος Του Χρόνου
-
Όλα όσα καταφύγιο βρίσκουν μέσα μου
στα σκοτάδια της ψυχής μου ξαποσταίνουν
σιωπηλά σ άδειο δωμάτιο με βάζουν για να κοιμηθώ
ξυπνάνε τους άγνωστους εφιάλτε...
κλειδαρότρυπα
-
Χθες βράδυ έπεσαν τα κλειδιά μου μέσα στο φρεάτιο.
Καλλιδρομίου και Τρικούπη γωνία,
12 χρόνια άνοιξε - κλείσε εξαφανίστηκαν με μια φούρλα θεαματική,
πήγαν ...
Ας χαθείς..
-
*.. Ψιθυρίζω στίχους.. Στους ρυθμούς αυτούς μιλάω.... *
*Μες στα σύννεφα ΖΩΗ μου*
*μακριά απ’ τη φυλακή μου να με πας*
*Να μ’ αγγίζει ο αέρας, *
*σαν το ξύπ...
2017... Επιγραμματικά
-
- Η ελπίδα είναι αυταπάτη.
- Το να βοηθάς σημαίνει διαλύστε με.
- Δεν δικαιούνται όλοι να ονειρεύονται.
- Έμαθα την έννοια της μηδενικής αξίας....
-
painting by Silena * Nikiforos Vrettakos Small galaxies People come and go
on earth. Stop for a while, the one stands Facing the other, talk to each
other ...
Έλα να με βρεις...
-
Το θέμα, δεν είναι μόνο να βρεθούμε σε αυτόν τον μικρό πλανήτη, μέσα στο
απέραντο σύμπαν, αλλά και να παραμείνουμε μαζί.Να μεγαλώνουμε μαζί και να
μοιρα...
Cassini: Time to say goodbye.
-
Αν ρίξετε έστω και μια ματιά στο μπλογκ, μπορείτε να φανταστείτε πόσο
δύσκολο είναι να γράψω ένα "κανονικό" ποστ σήμερα - πολύ περισσότερο, όταν
έχω σταματ...
Βάσεις Χημικών 2017
-
Εκτόξευση των βάσεων στα Χημικά για το 2017 !!! Ο αριθμός των εισακτέων
παρέμεινε ο ίδιος. Φέτος θα έχουμε 654 πρωτοετείς υποψήφιους Χημικούς.
Συγχαρητήρ...
Solar Eclipse 2017 and other events
-
Την εβδομάδα που μας πέρασε είχαμε 3 ενδιαφέροντα γεγονότα ενώ σήμερα
περιμένουμε (σε καμιά ώρα) ακόμα μία εκτόξευση από την SpaceX.
Ας τα πάρουμε με τη σει...
Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΠΕΥΚΟΥ
-
«Γιάννη, γιατί έκοψες τον πεύκο;
Γιατί; Γιατί;»
Αγέρας θα ’ναι, λέει ο Γιάννης
και περπατεί.
Ανάβει η πέτρα, το λιβάδι
βγάνει φωτιά.
Να ’βρισκε ο Γιάννης ...
Π.Π
-
Πριν το χαίρω πολύ που σε γνώρισα
εκείνη τη χειμωνιάτικη νύχτα...
Πριν ακούσω τη φωνή σου να μου γνέφει:
"έλα να το ζήσουμε μαζί" ...
Πριν καν συναντηθούν τα...
Πάθος
-
*Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζώνη μου σφιγμένο,*
*που η ιδιοτροπία μ’ έκαμε και το ‘καμα δικό μου,*
*κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω*
*φοβάμαι μ...
Μεθεόρτιο.
-
Θέλω να σου γράψω και μετά σκέφτομαι μήπως δεν πρέπει να σου γράψω για να
μη σε αποσυντονίσω αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω και στην τελική δεν ξέρω αν
πρέπει...
Τί θέλει ο άνθρωπος για να' ναι ευτυχισμένος;
-
Αν σε ρωτούσε κανείς τώρα το εξής: "Τί θέλει ο άνθρωπος για να' ναι
ευτυχισμένος;", τί απάντηση θα έδινες; Καφέ, λεφτά και έρωτα; Ή μήπως
καλύτερα διακοπές...
επιτύμβιο
-
I was born with agonies
I will die with griefs
(I want) (you) to write my agonies
up on my gravestone
I will climb on a mountain
I will get down in the dar...
Αντιο....
-
Δεν προλαβα να σε γνωρισω.
Ήρθες χωρις να σε περιμενω.
Ήρθες οταν κανεις μας δεν σε περιμενε.
Μα ξερω πως δεν ήρθες για κακο.
Αγαπη κουβαλουσες.Ονειρα. Μα κα...
δολοφόνοι
-
βαλκανικές με οθωμανικά απωθημένα και πρότυπα κοινωνίες… αμόρφωτοι
ορεσίβιοι στο ρόλο διαπαιδαγωγών(!) ομήγυρη στην υποκρισία βουτηγμένη, που
σιωπά μπρος σ...
Συνελευση οικοδομων...
-
Συναδελφοι..
ειναι αναγκαια και η επιβεβλημενη η συμμετοχη στη συνελευση μας των
οικοδομων..
η μεγαλη ανεργια που εχουμε η τρομοκρατια ο εκβιασμος για φτη...
Το ημερολόγιο μιας πωλήτριας...
-
Καλησπέρα σας!
Σκιπάρω την ΗΛΙΘΙΑ εισαγωγή που έκανα στις προηγούμενες αναρτήσεις μου για
τακτικό γράψιμο και μπαίνω απευθείας στοπ ψητό.
Κατ` αρχάς, δεν...
Κράτα για το τέλος... ΑΝΤΙΟ...
-
Κράτησα για το τέλος το πιο γλυκό αντίο.
Μια εποχή τελειώνει και ένα βιβλίο έκλεισε.
Έτσι θα στερέψουν σήμερα και αυτές σελίδες.
Θα σας αποχαιρετήσω από δω.
...
Ιωνικόν
-
Υπάρχει μόνο ένα σύνορο. Το γαλάζιο που κουβαλάμε μέσα μας. Υπάρχει μόνο
μια πατρίδα. Αυτή στην οποία αγωνίζεσαι για να υπάρχεις λεύτερος. Υπάρχει
μόνο μι...
Πληροφορία και εντροπία.
-
Η "θεωρία της πληροφορίας" ήταν πνευματικό παιδί του Claude Shannon, καρπός
των μελετών του γύρω από τα γενικά επικοινωνιακά συστήματα. Όπως τη
συνέλαβε ...
Χαζομαρίτσες!
-
Κάτι ολίγα χαζά απο το Νασιόσπιτο για καλό ΣΚ , γιατι το αλτσχάιμερ προχωρά
με γοργούς ρυθμούς και ξεχναω τα περισσοτερα κυρίως του Πέτρου ,που
συνεχίζει α...
Kill Me Three Times (2015)
-
Release Kill Me Three Times in High Definition FormatNow you can watch full
Kill Me Three Times in top video format with duration 90 Min and was
published...
Tempat Tujuan Wisata Di Eropa Terbaik Versi Saya
-
Negara-negara Eropa akan menjadi hanya mengenakan Planet yang menyelubungi
segala sesuatu yang dapat merek-baru selain tua, modern selain
waktu-dihormati...
you did your best
-
some things are better left unsaid
most things are better left unsaid
i wish i didn't have to talk
ever again
i am so very very tired
Παραμένεις...
-
Δε γνωρίζω αν ήταν της μοίρας σου γραφτό. Ίσως και οι άγγελοι να έχουν
αμαρτίες... Ίσως αδικείσαι και 'συ από τη ζωή, όπως τόσοι... Δεν πτοείσαι.
Δεν το βά...
Helllooooooo
-
*Helloooooo is anybody here??????*
Έχω να γράψω αρκετό καιρό.. ουπς! Και τι να εγραφα κιολας;; συνεχως τα ιδια
και τα ιδια;; Η ζωη κυλαει και ειτε θελουμε ...
Shopping Strength Of Leather Sofa Bed
-
Purchase of furniture for the living room you need to get a lot of
consideration. You must ensure that you purchase the furniture suitable for
you, it's re...
Κόκκινο, Λεμονιά, Παράθυρο
-
Milton Avery, Portrait of Marsden Hartley
Ο γιατρός του ζητάει να θυμηθεί τρεις λέξεις...Κόκκινο, λεμονιά, παράθυρο.
Ο μπαμπάς ανοίγει το στόμα του αλλά δε...
απο-στάσεις.
-
*Μου λείπεις.*
*Μου έλειψες.*
*Και μου λείπεις ξανά και ξανά και.. ΛΕΙΠΕΙΣ.*
Κουράστηκα να το λέω. να το γράφω. να το αισθάνομαι.
σε φίλους. σε σχέσεις. σ ...
NAI - γιατί....
-
Αυτή την φορά ένιωσα σαν να είδα έναν αγαπημένο μου άνθρωπο να κάνει
απόπειρα αυτοκτονίας και ούρλιαξα «ΌΧΙ». Ούτε εγώ ήξερα ότι τον αγαπώ τόσο
πολύ. Αλλά...
Affordable Wedding Halls
-
Creating a beneficial property inner surface or maybe exterior layout will
be the imagine every single persons. Naturally, while using numerous
patterns th...
Η εισιτηριοδιαφυγή στη νέα ΕΡΤ!
-
Την ξέρετε την εισιτηριοδιαφυγή; Δεν την ξέρετε; Είναι αυτό που έκανε ο
Θανάσης Καναούτης ντε! Ναι! Και η νέα ΕΡΤ είχε αφιέρωμα, όχι στην υπόθεση
Θανάση Κα...
Ανοίγει την μεγάλη τσάντα...
-
Βγάζει το μικρό τσαντάκι, κλείνει την μεγάλη τσάντα, ανοίγει το μικρό
τσαντάκι... και όλοι ξέρουμε πως πάει αυτό!
Έχω κάνει και τσάντες και τσαντάκια και π...
Αίμα
-
Μέσα στο αίμα δεν πεθαίνει η ελπίδα...
Γεννιέται η συντροφικότητα!
Μέσα στο αίμα δεν πνίγεται η ελευθερία...
Γεννιέται η επανάσταση!
Μέσα στο αίμα σου θα γ...
Τα κενά.
-
Καλοφτιαγμένα σαν ευωδιαστός, γεμάτος χρώμα και λουλούδια επιτάφιος, γερά
σαν βράχοι που στηρίζεσαι κι ακλόνητα κενά.
Στις σχέσεις των ανθρώπων ελλοχεύουν.
...
Google Fiber is coming to Salt Lake City
-
During my time working in Provo, I’ve seen the impact of Google Fiber
firsthand. Hackers from across the country have gathered at DevMountain to
develop ne...
Έπρεπε να είχες μείνει.
-
Είναι πολύ δύσκολο να πεις όχι.
Και είναι ακόμη πιο δύσκολο να σκέφτεσαι απλά.
Εκεί είναι βέβαια η μεγάλη τέχνη την ύπαρξής σου, μόλις φτάσεις στο σημείο
π...
Αλλεργικοί στην Ευτυχία
-
Αγαπημένα μου ξωτικά,
Παρατηρώ τους ανθρώπους από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Βλέπω τα πρόσωπα τους και φαντάζομαι τι μπορεί να κρύβει κάθε τους ρυτ...
In the meantime
-
Boy, you need something outside of this here. Like what? Dollhouse
miniatures? Hey, hey, hey. A life. A life, Jimmy, you know what that is?
It's the shit t...
Τα χνάρια του νέου..
-
Φορτωμένος όνειρα, βιώματα και προσευχές,
παίρνει το δρόμο, το δρομάκι το παλιό,
που πάει προς το γεφύρι...
Ο μπόγος στους ώμους ξεχειλίζει.
Ξεχύνονται απο...
Στοπ.
-
*Κλείνω. Χάρηκα που τα είπαμε. Ίσως και τα ξαναπούμε με άλλο όνομα. Τι
σημασία έχει άλλωστε? Σταματάω εδώ. Αφήνω έναν άδειο ιστότοπο γεμάτο
αναμνήσεις που ...
MAINTENANCE OF OYSTER MUSHROOMS
-
MAINTENANCE OF OYSTER MUSHROOMS
As in other crops, plant maintenance is an important factor. In this case, the
maintenance during cultivation is the oyster...
Ιδανικοί και Ανάξιοι Εραστές
-
Κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Ίσως να είχες και εσύ την ατυχία να γνωρίσεις
έναν, όμως, αγαπητέ αναγνώστη, σου το απεύχομαι. Γίνεται ένας ιδανικός
εραστής λοιπό...
Μη φεύγεις. Σ αγαπάει.
-
Σήμερα είδα τη φρικτή εικόνα σου. Πιο λευκός και από το σεντόνι που σε
σκέπασαν. Εκείνη σου χάιδευε το μέτωπο, έκλαιγε και δίπλα οι μπάτσοι.
Παραδίπλα τα α...
Καλές Διακοπές!!!
-
Ξεκουραστείτε, ερωτευθείτε, μεθύστε, γεμίστε άμμο, στο μαγιό στα μαλλιά
-όχι στο αντίσκηνο!- φάτε καλαμπόκι ψητό που κολλάει στα δόντια, χορέψτε
παλαβά, κο...
Όνειρα...
-
Ξέρω για τι είμαι γεννημένη! Ο κάθε άνθρωπος έχει ένα ταλέντο! Μικρό ή
μεγάλο. Εμένα μ'αρέσει να διδάσκω! Είναι το όνειρο μου. Αυτό μου ταιριάζει.
Το α...
To feel or not to feel?
-
Αστείρευτο πάθος; Σίγουρα. Ηδονή; Σίγουρα. Αναπάντεχη απόλαυση; Σίγουρα.
Αισθήσεις που με κλειστά τα μάτια αντέχω, επιθυμώ, προσμένω. Η λαγνεία
είναι δεδομέ...
Girl's Punk Hairstyles
-
Girl's punk hairstyles can be as outre or as subdued as the girl is
comfortable with. Because punk is an egalitarian subculture, at least in
theory, and b...
summer thoughts
-
*THINGS IN OUR MINDS*when we know the summer is coming
*dreaming,* you in you're own world - far, far away
*free,* dancing in the warm summer rain - feel...
Η Ικανότητα Στη Μνήμη…
-
Σήμερα πήγα στην κηδεία του πατέρα ενός από τους καλύτερους μου φίλους.
Πολλή άσχημη εμπειρία ειδικά όταν ξέρεις τον άλλον. Παρόλα αυτά όλη αυτή η
διαδικ...
Ζωή χωρίς ουσία.
-
Χαμένη πάλι κοιτώ την οθόνη ενός υπολογιστή. Το μόνο που έχω μάθει να κάνω
καλά, όλα αυτά τα χρόνια. Δεν ξέρω πια φίλοι μου ποια είναι αυτή που σας
μιλάει....
Αναγνώσεις ποιημάτων στον Στάβλο
-
Την Τετάρτη, 12/2, στις 7.30 τ' απόγευμα, θα γίνουμε μια μεγάλη ποιητική
παρέα, στον πολυχώρο Στάβλο, Ηρακλειδών 10, στο Θησείο. Πολύ θα χαρώ να σας
δω :)
Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους ...
-
[image: 1-krishnamurti-profile]
Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους δεν είναι εθνικιστές, δεν ταυτίζονται
με καμιά χώρα, γιατί η λατρεία της πατρίδας φέρν...
-
*You could be the one I'll always loveYou could be the one who listens to
my deepest inquisitionsYou could be the one I'll always love*
via:www.weheart...
Όξω δύο χιλιάδες δεκατρίο!
-
Όχι, που θα σε άφηνα, μπλογάκι μου, μόνο σου, παραμονή πρωτοχρονιάς.
Θέλω να γράψω, αγαπητοί μου συνοδοιπόροι, στο σημερινό μου γραφτικό, ένα
δριμύ κατηγορώ...
και συμφωνήσαμε να συμβιώσουμε
-
Ξέρεις ήδη ποιο είναι το θέμα, το φαντάζεσαι.
Μπορεί και ήδη να συμφωνούμε. Μπορεί απλά να το νομίζουμε.
Είναι ο ρατσισμός πάντως και δεν θα σου πω δα και κά...
TEST...εσεις καθαρίζετε τις βουρτσες σας;;;;;
-
*Άλλη μια Κυριακή....ο καιρός βροχερός στην Θεσσαλονίκη.....στο σπιτάκι
επικρατεί ζεστούλα (δόξα τον Θεούλη....που μπορούμε να έχουμε
ζέστούλα)....καφεδάκ...
Εγώ, η απαισιόδοξη
-
Οι "σκληρές" (άσχημες) στιγμές στην ζωή μας δεν έχουν διάρκεια και κάποια
στιγμή τελειώνουν. Οι "σκληροί" (δυνατοί) άνθρωποι όμως είναι αυτοί που θα
αντέξ...
ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΠΡΟΔΟΣΙΑ
-
*Άμα κάποιος με ρωτούσε*
*Τι είναι καλύτερο σε μία σχέση για να εκτιμηθεί η αγάπη ως ελευθερία-να σε
χωρίζουν ή να χωρίζεις-θα διάλεγα σίγουρα το πρώτο!*
*...
Wedding Hairstyles
-
Your wedding date is coming soon and you are facing the predicament of
sorting through a lot of various wedding hairstyles to come across the
proper one fo...
Η επανάσταση των σιωπηλών
-
Ένα άρθρο του Γιώργου Γραμματικάκη από εδώ
"Οι Σειρήνες όμως έχουν ένα όπλο πιό φοβερό και από το τραγούδι: τη σιωπή
τους. Και πιθανότερο, παρόλο που δε...
Και μετά σου λένε...
-
...έλα δεν είναι τίποτα, περνάει.
Στα μούτρα σου που περνάει. Δεν περνάει. Και δε θα περάσει. Εμπέδωσέ το.
Σήμερα, λοιπόν, θα μιλήσουμε για λουλούδια.
Ωραία ...
...από Πάντα και για Πάντα
-
*στην μια την πάντα *
*πασχίζοντας*
*το πόδι το'να, να στεριώσει*
*στην άλλη πάντα *
*πίσω*
*αβέβαια ξεγράφει σιγουριές*
*φόρα κι ορμή*
*το άλμα*
*φόβος ...
Το ανοίκειο της μοναξιάς
-
Ας πούμε ότι ο κάθε άνθρωπος είναι γεννημένος για τον άλλον. Ας πούμε ότι
οι άνθρωποι είναι γεννημένοι για να βρίσκεται ο ένας κοντά στον άλλον. Ας
πούμε...
...Αφιερωμένο...
-
...Ούτε μία φορά δε με αναζήτησες, μάλλον συνήθισες στην απουσία μου,
ίσως συνήθισα κι εγώ! Γίναν όσα μας χωρίζουν ένας απέραντος ωκεανός ανάμεσα
μας... Ί...
10+7
-
Εγώ τα 17 μου να σας πω τα φανταζόμουν αλλιώς. Κοπάνες, να βγαίνω κρυφά και
να πηγαίνω εκδρομές στη θάλασσα, να κάνω τέχνη και να ζω με σοκολάτες και
φιλι...
Ξέρεις...
-
*Έλα μέσα...*
*Κλείσε το φως...*
*Δυνάμωσε την μουσική που έχω επιλέξει...*
*Κάτσε εκεί απέναντι και απλά άκου...*
*Πέρασαν σχεδόν 11 μήνες, μου έλειψες...*...
Αριστερισμός = Χριστιανισμός?
-
Ορμώμενη συζητήσεων που έκανα πρόσφατα με
κοντινά μου πρόσωπα γράφω για ένα θέμα που με
προβληματίζει και ίσως έχει προβληματίσει και άλλους, οι οποίοι...
Online day loan: fast and straightforward Loan
-
Are you in imperative have to be compelled to borrow cash in order that
you'll be able to like a shot discard the mastercard bill while not
creating expens...
Τα κόκκινα παπούτσια
-
Η Γαβριέλα κοίταξε το φεγγάρι απέναντί της ενώ οδηγούσε στην εθνική οδό
επιστρέφοντας σπίτι. Ήταν απόγευμα κι ο ήλιος έλαμπε στον ασυννέφιαστο
ουρανό, αλ...
Είμαι πλέον πεπεισμένη...
-
Εάν βρω γκόμενο,κάτι το οποίο δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου,βέβαια,ή θα
παίρνει ναρκωτικά κι αντί να το πατάει το χόρτο,θα το καπνίζει ή αν με
αντέχει εκε...
Ονειροπόλος
-
"Είσαι τρελός και άγιος είσαι ονειροπόλος ... " λέει ενα προσφιλές μου
τραγουδάκι ... Ένα τραγούδι που την τελευταία εβδομάδα το έχω χιλιο-ακούσει
.. Και ...
Rene Aubry ~ apres la pluie II
-
*"Αν τραγουδήσω θα διαταράξω τις σκέψεις σου ;" Ο Κίρκος απάντησε με μια
προσπάθεια να αστειευτεί, "Εξαρτάται απ' το τραγούδι"...*
Η πιο μακρινή ακτή
-U...
Χαιρετώ σας όλους.
-
*Αγαπημένοι φίλοι, αγαπημένοι γνωστοί-άγνωστοι.*
*Κρίμα να μένουμε στην αφάνεια και να εξαφανιζόμαστε για καιρό. Έχω καιρό
να γράψω, γιατί εκτός του ότι δεν...
Η μικρή Ηλιαχτίδα είναι άτυχη @
-
Η μικρή Ηλιαχτίδα είναι πολλή άτυχη. Βλέπετε δεν την αφήνουν να αρρωστήσει
με την ησυχία της! Μα πόσο άδικο είναι αυτό. Λίγο να την κανακέψουν, να την
χαϊ...
Η γιαγιά μου στις εκλογές
-
Η γιαγιά μου είναι το είδος του ανθρώπου που, παρόλο που ενημερώνεται για
τα νέα από την τηλεόραση, διατηρεί δική της άποψη και δεν είναι λίγες οι
φορές πο...
Τέσσερις μήνες μετά ..
-
η ζωή συνεχίζεται ..
Καλοκαιρινή βραδιά, ακριβώς όπως μ'αρέσει, δροσερή και ήρεμη με ανοιχτή τη
μπαλκονόπορτα για να φτάνουν οι ήχοι του έξω κόσμου κι εγώ ...
ΜΝΗΜΟΝΙΟ τα ΝΑΙ και τα ΟΧΙ
-
Αλήθεια μιλάμε (και μιλάνε και οι πολιτικοί) για το μνημόνιο και οι
περισσότεροι δεν το έχουμε (έχουνε) διαβάσει!!
Πόσο σωστό και συνετό είναι να συμφωνούμ...
Τα 5 ψέματα του έρωτα
-
*Η πρώτη αγάπη είναι και παντοτινή.*
Δηλαδή η καλύτερη, δηλαδή η πιο δυνατή. Ως προς το τελευταίο να το
διαπραγματευτώ, αλλά ως προς το «καλύτερη» μιλάμε...
Σταλαγματιά
-
*πίνακας Awaken by the Angel -Samy Charnine- *
Σταλαγματιά-σταλαγματιά βγαίνει η ψυχή μας προς τον κόσμο…
δάκρυ, δάκρυ μπαλώνεται κάθε σκισ...
Μια ανάρτηση αφιερωμένη σε εμένα...
-
Η συγγραφέας Κωνσταντίνα Λαψάτη έκανε μια ανάρτηση στο ιστολόγιό της
μιλώντας για εμένα και δημοσιεύοντας ένα δικό μου κείμενο! Πρώτη φορά
κάνουν μια τόσο...
Θα αλλαξω,πρεπει να αλλαξω....
-
*Είμαι καθισμένη στο προτελευταίο θρανίο της τάξης, δίπλα στο παράθυρο, και
έχω ακουμπήσει το κεφάλι μου πάνω στα χέρια μου, καθώς ακούω την καθηγήτρια
των...
Τίτλοι τέλους...
-
Ναι...είναι αλήθεια.
Αυτή η ανάρτηση είναι η τελευταία γι'αυτό το ιστολόγιο.
Δεν είναι εύκολο,αλλά οι παρούσες συνθήκες με οδηγούν στο να εγκαταλείψω
αυτή...
Το αύριο μέσα από τα δικά μου μάτια...
-
Και εκεί που έλεγα ότι την γλίτωσα τελικά έρχεται μια μέρα η μαμά και μου
είπε αυτό που δεν ήθελα να ακούσω... Έκλεινα ερμητικά τα μάτια μου, δεν
ήθελα να...
Ξέρεις τι μου τη δίνει περισσότερο στο κόσμο;
-
*Ο ταξερολισμός,ανεξαρτήτως κινήτρων.*
*Υπάρχει πολύς γύρω μας και δυστυχώς πολλαπλασιάζεται συνεχώς,σαν τον
μύκητα.*
*Φυσικά και μπορείς να πεις ελεύθερα τ...
Και πολύ να αγαπάς τους ανθρώπους...!
-
*Αγαπώ τους ανθρώπους και πιστεύω σε αυτούς! *
*Έχουν τη δύναμη να τα αλλάξουν όλα προς το καλύτερο. *
*Δυστυχώς και προς το χειρότερο. *
*Παρακάμπτω την κακ...
Bobby ο κόκκινος κασσετάνθρωπος
-
Tα καστανά του μαλλιά είναι γεμάτα λόγια. Τον συνάντησα πριν λίγο καιρό
μέσα σε ένα τσουβάλι με κασσέτες και τον ψάρεψα. Τότε είχε ακόμα τα μαλλιά
μέσα στ...
HOMEBREWING - ΟΙ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
-
Η Belgian Triple που εμφιάλωσα πριν από μερικές μέρεςΔείγμα από την coffee
stout που ωριμάζει στον δεύτερο κάδοΔείγμα από την coffee stout που
ωριμάζει στο...
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ - Ο Στρατέγκος ο Ζιγκούρου ο Τρογκ
-
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ (ένας ένας και με σειρά τυχαία...)
Ο Στρατέγκος ο Ζιγκούρου ο Τρογκ
ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ!
Είναι εκεί, ανάμεσα στον κόσμο. Και κάθε φο...
Secret Dreams..
-
Και να είναι γεγονός..εδώ και λίγο καιρό έχω ξεκινήσει να υλοποιώ ένα από
τα μικρά μου όνειρα.. αυτό είναι μια εκπομπούλα που έχω αρχίσει στα
ιντερνετικά f...
με άλλο τρόπο...
-
*ο λόγος,*
*όχι,*
*δεν είναι το πλουσιότερο εκφραστικό μέσο...*
*ούτε το πιο άμεσο*
*ούτε το πιο μεστό*
*μπορεί όμως να γίνει όλα τα παραπάνω*
*και πολύ ...
ΑΧΡΗΣΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ II
-
*Χρόνος. *
*Περνάει. Χάνετε. Εγκλωβίζεται στο παρελθόν και δεν μπορείς να τον
απομακρύνεις από εκεί. Ένα τραγούδι μαραίνετε ένα ρολόι σταματά μα ο χρ...
Ταξίδι στην Ευρώπη - 2η στάση στο Άμστερνταμ
-
Νυχτώνει και οι δρόμοι στο κέντρο του Άμστερνταμ γεμίζουν τουρίστες που
γυροφέρνουν στις σηματοδοτημένες περιοχές από τα κόκκινα φανάρια. Η
φωτογραφικ...
ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ!
-
ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΦΑΣΗ ΠΟΥ Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΜΕΓΑΛΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ
ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΜΟΥ. ΈΧΩ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΟΥ
ΘΥΜΙΖΟΥ...
ζαχοπουλάκια
-
ο κόσμος αναζητά το γρήγορο χρήμα μανιωδώς...άλλοι για να πάρουν γρήγορο
αυτοκίνητο άλλοι αυτοκίνητο για μόστρα στο γείτονα στις γκόμενες στους
συναδέλφο...